Zagrożenia wynikające z opublikowanego przez MEiN dokumentu „Edukacja dla wszystkich”
2 marca 2021
Zagrożenia wynikające z opublikowanego przez MEiN dokumentu.
“Edukacja dla wszystkich – ramy rozwiązań legislacyjno- organizacyjnych na rzecz wysokiej jakości kształcenia włączającego dla wszystkich osób uczących się”
- Projekt wymaga przebudowy architektonicznej zdecydowanej większości szkół. W Polsce ogromna liczba szkół jest wielokondygnacyjna, tylko niewielka ich część jest bez barier. Czy zostały policzone nakłady finansowe niezbędne do usunięcia barier architektonicznych w każdej szkole? Kto sfinansuje w krótkim czasie niezbędne adaptacje? Konieczne są zmiany zarówno wewnątrz szkół, związane z wyodrębnieniem sal do terapii np. SI, sal relaksacyjnych, zmiany wyglądu, wyposażenia, , jak i na zewnątrz (miejsca parkingowe dla pojazdów dla niepełnosprawnych, boiska szkolne). Szkoła powinna być gotowa do przyjęcia dzieci z każdą niepełnosprawnością.
- Przygotowanie merytoryczne nauczycieli w szkołach ogólnodostępnych jest niewystarczające. W szkołach specjalnych nauczyciel przedmiotu ma jednocześnie kwalifikacje pedagoga specjalnego określonej specjalizacji. Nie jest możliwe pozyskanie w krótkim czasie odpowiedniej liczby specjalistów do pracy w każdej szkole, a łączenie przez nauczyciela etatu w kilku szkołach zostało już negatywnie zweryfikowane w przeszłości.
- Bariery mentalne – rodzice uczniów zdrowych często nie są wystarczająco wyrozumiali dla zaburzeń innych dzieci. Domagają się ich usunięcia z klasy, organizują protesty nie posyłając swoich dzieci do szkoły lub przepisują do innej placówki. Konieczna jest długotrwała kampania społeczna, aby zmienić postawy wobec niepełnosprawności. Czy ma to się odbić na jakości kształcenia dzieci bez deficytów?
- Już teraz w klasach ogólnodostępnych często jest więcej niż jedno dziecko z niepełnosprawnością. Jeden nauczyciel wspomagający nie jest w stanie poradzić sobie ze wsparciem. Dzieci trafiające do oddziałów ogólnodostępnych niejednokrotnie zakłócają przebieg lekcji (jest to związane z ich niepełnosprawnością) i wymagają pracy 1 na 1. Zakładana pomoc specjalistyczna jest niewystarczająca – na poziomie obecne występującym w szkołach ogólnodostępnych, ale także na poziomie planowanym w modelu.
- Przerażająca jest ilość dokumentacji specjalistycznej, którą mają opracować nauczyciele szkół ogólnodostępnych, nie mający przygotowania specjalistycznego. Szkoły specjalne są przygotowane do pracy z określoną niepełnosprawnością i dysponują ogromną wiedzą, doświadczeniem i gotowymi materiałami, na bazie których opracowują projekty dla konkretnego dziecka.
- Założenia projektu zakładają tworzenie nowych dokumentów dotyczących pracy szkoły, co pochłonie wiele czasu i energii, którą można spożytkować inaczej – dla dobra dzieci. Zaproponowane rozwiązanie zwiększa zamiast zmniejszać obciążenia biurokratyczne nauczyciela i dyrektora, co będzie rodzić zrozumiały opór nauczycieli przed wprowadzaną zmianą.
- Termin wprowadzania zmian – rok 2022 jest nierealny dla tak dużej rewolucji edukacyjnej, a sama rewolucja – nieuzasadniona. Użyte w opracowaniu argumenty są bardzo ogólne i nie wskazują konkretnych powodów tak daleko idącej zmiany. Każda zmiana powinna wskazywać na konkretne korzyści z niej wynikające dla wszystkich jej uczestników. Trudno znaleźć w dokumencie takie merytoryczne opracowanie, które pozwoli nauczycielom i dyrektorom dostrzec odroczone korzyści dodatkowych obciążeń.
(opracowane na podstawie dokumentu
Zespołu Doradczego Dyrektorów
samorządowych szkół podstawowych w Krakowie)
POZNAJ PEŁŃĄ TREŚĆ – MEW Stanowisko Zespołu Doradczego Dyrektorów Szkół Podstawowych
